پول فیات دیجیتالی
پول بی‌پشتوانه که تحت عنوان نام‌های دیگری همچون پول حکمی، پول دستوری یا پول اعتباری نیز شناخته شده و در انگلیسی از آن به عنوان Fiat Currency یا ارز فیات نام برده می‌شود، پولی است که ارزشش ذاتی نبوده و تنها ناشی از دستورات دولتی یا قوانین مرتبط باشد. نام این پول از واژه لاتین فیات به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌است. این نوع پول با پول کالایی که در آن یک کالا (عموماً فلزات گرانبها نظیر طلا، نقره، و سایر کالاهای ارزشمند و کمیاب) به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرد، کاملاً متفاوت است. اولین استفاده از چنین نوع پولی در کشور چین و در سال ۱۰۰۰ میلادی رواج داشته است و از آن زمان به بعد، به‌طور متناوب در بعضی نقاط دنیا مورد استفاده قرار می‌گرفته است. مهمترین خطر این نوع پول، تورم سرسام‌آور به دلیل عدم وجود هرگونه محدودیت بر حجم نقدینگی است. ضمن آنکه به دلیل وابستگی زیاد این پول به دولت‌ها، در صورت سرنگونی یا تضعیف یک دولت، ارزش پول آن به شدت کاهش پیدا می‌کند (همانند چیزی که در سال‌های اخیر در کشور ونزوئلا مشاهده شد). همچنین در صورت عدم کفایت دولت‌ها در کنترل اقتصاد و یا کمبود نظارت آنها بر نحوه چاپ این پول، از ارزش ذاتی آن به شکل چشمگیری کاسته خواهد شد.
در ایالات متحده طبق اصلاحات ریچارد نیکسون تحت عنوان «شوک نیکسون»، در سال ۱۹۷۱ به وابستگی پولی مستقیم واحد دلار آمریکا به طلا پایان داده شد. از آن زمان تا به حال همه پول‌های مورد استفاده در سرتاسر دنیا از جمله دلار آمریکا، پوند انگلستان، یورو اتحادیه اروپا و حتی ریال ایران پول بی‌پشتوانه‌اند. معمولاً در کل کشورها از ارگانی به نام بانک مرکزی برای کنترل تولید پول فیات استفاده می‌شود. در حال حاضر، نه تنها پول‌های کاغذی و سکه‌ها به عنوان پول فیات در کشورهای مختلف تولید و توزیع می‌شوند، بلکه از جمله سایر پول‌های فیات می‌توان به پس‌اندازهای بانکی که در قالب کارت‌های بدهی توسط شهروندان استفاده می‌شود (کارت‌های عابربانک) و نیز انواع پول‌های دیجیتال نیز به عنوان پول فیات اشاره کرد. در حال حاضر حتی تنها درصد بسیار کمی از حجم نقدینگی را پول‌های کاغذی و سکه‌های فلزی تشکیل داده و بیشتر نقدینگی تنها به صورت پس‌انداز در بانک‌ها و یا در قالب پول‌های دیجیتالی همچون وب مانی و پرفکت مانی موجود است.
نکته بسیار مهم در خصوص پول فیات دیجیتال، اعتبار مرجع صادر کننده آن است. همانند سایر پول‌های فیات که ارزششان را از دولت صادر کننده خود می‌گیرند و در صورت تضعیف یا سرنگونی دولت مرتبط، ارزش این پول‌ها به شدت افت خواهد نمود، پول‌های فیات دیجیتالی نیز بایستی دارای مرجع صادر کننده معتبری باشند. در غیر اینصورت، به‌راحتی و یک شبه، ممکن است تمامی ارزش خود را از دست داده و خریداران دچار ضرر و زیان زیادی شوند. ضمن آنکه نگهداری از پول‌های دیجیتالی خود دارای استانداردهای مهمی است که حتماً بایستی رعایت شود. از جمله اینکه کیف پول دیجیتالی طبق استانداردهای امنیتی خاصی نگهداری شده و جزئیات حساب‌ها در اختیار سایرین قرار داده نشود. همچنین بایستی توجه داشت که این نوع پول‌ها قابلیت تجارت و نوسان‌گیری را ندارند (برخلاف سهام بورس و بازارهای مبادلات در سرتاسر دنیا) و در صورتی که کسی وعده کسب درآمد از طریق سرمایه‌گذاری در پول‌های فیات دیجیتالی را به شما پیشنهاد داد (حتی با سود بسیار بالا)، به صداقت وی شک نمایید! عموماً در کشورهای دارای سیستم اقتصادی معیوب، سرمایه‌گذاری بر روی پول‌های فیات دیجیتالی به عنوان یک راه‌حل حفظ ارزش پول توسط افراد صورت می‌پذیرد که شاید تهیه پول فیات کاغذی معقول‌تر و منطقی‌تر باشد. امروزه پول‌های فیات دیجیتالی کاربردهای بسیاری در معاملات و خرید و فروش‌های اینترنتی دارند و مهمترین آنها وب مانی، پرفکت مانی و تتر می‌باشند. ضمن آنکه برای ورود به دنیای ارزهای رمزینه یا رمزارزها نیز تهیه پول فیات تتر می‌تواند ابزار مناسبی برای خرید و فروش رمزارزها باشد.
پول فیات دیجیتال و رمز ارزها در این خصوص که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمی‌شوند، با یکدیگر وجه مشترک دارند. اما از آنجایی که پول فیات (غیردیجیتالی و دیجیتالی) توسط دولت‌ها، بانک‌های مرکزی، و یا شرکت‌های خصوصی کنترل می‌شود، در حالی که بیشتر رمزارزها به خاطر استفاده از فناوری بلاک چین غیرمتمرکز هستند، لذا بین پول فیات و رمزارزها تفاوت وجود دارد. یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه پول فیات به خصوص دیجیتالی در برابر رمزارزها، نحوه تولید ارز است. اکثر رمزارزها، عرضه کنترل شده و محدودی دارند؛ در حالی که این محدودیت در مورد پول‌های فیات وجود نداشته و متولیان آنها می‌توانند به شکل نظارت نشده‌ای، هر چقدر که می‌خواهند پول فیات تولید و توزیع نمایند. رمزارزها به عنوان یک نوع دیجیتالی از ارزها، هیچ همتای فیزیکی نداشته و بدون مرز هستند و همین عامل باعث می‌شود برای انجام تراکنش‌های مالی بین‌المللی جذابیت بیشتری داشته باشند. ضمن آنکه معاملات آنها غیرقابل بازگشت بوده و این برخلاف سیستم پولی فیات، پیگیری را سخت‌تر می‌کند (البته در پول‌های فیات دیجیتالی همچون وب مانی نیز امکان پیگیری و بازگشت وجود نداشته و از این حیث با رمزارزها مشابهت دارند). ویژگی‌ها و قابلیت‌های رمزارزها و پول‌های فیات دیجیتالی منجر شده است کاربران برای رفع نیازهای خود هر روزه به سمت این نوع ارزها سوق پیدا کنند؛ با این وجود بایستی حواسشان باشد تا حد ممکن از خرید و دریافت ارزهای دیجیتالی (اعم از پول فیات دیجیتالی و رمزارزها) بی‌اساس و بی‌نام و نشان خودداری و پرهیز نمایند.
نظر بدهید